Kategorie

sobota, 29 października 2011

Alter EGO vol.2

Po raz kolejny kolosalna przerwa w pisaniu.
Nasz nowoczesny system społeczny -wielkomiejski zaznaczam- jest skonstruowany w taki sposób, że w naturalny  sposób  zabija wszystkie miękkie aktywności człowieka. Taki kontekst XXI wieku. Zasadnicza kwestia polega na tym czy jednostka podda się temu systemowi, czy będzie walczyć. 
Ja się ostatnio poddałem. Głównie z uwagi na niesamowitą ilość pracy i kolejne góry do przeniesienia.
I tak po paru miesiącach czuje się zajechany jak nigdy.
Słaba jest to droga, może czas na Alter EGO?

wtorek, 12 kwietnia 2011

Atomic vault

A month after a devastating earthquake sent a wall of water across the Japanese landscape, the global terrain of the atomic power industry has been forever altered.

The ongoing drama at the power plant in Fukushima -- a name now ranked alongside Three Mile Island and Chernobyl as history's worst nuclear accidents -- has erased the momentum the nuclear industry has seen in recent years.

The growth in the emerging world, such as China and India, fueled increased demand in planned reactors. Oil-rich regions like the United Arab Emirates and smaller nations like Vietnam announced plans to build nuclear reactors in the past year. Once the bane of environmentalists, the nuclear industry enjoyed newfound "green" credentials as a cleaner alternative to coal-fired plants that belch greenhouse gases to produce electricity.

Before Fukushima, a "nuclear renaissance" -- as it was termed in the press -- seemed well underway, except for this point: Nuclear power, as a total of world energy supply, has been in steady decline for the past decade.

From 2000 to 2008, nuclear energy dropped from 16.7% to 13.5% of global energy production, according to the World Nuclear Industry Status Report 2009. The 2010-11 preliminary report, expected to be released Wednesday, will show the downward trend has continued, according to study author Mycle Schneider. While nuclear energy production has steadily increased, its piece of the global electricity pie is shrinking compared to traditional sources such as coal and alternatives like wind and solar power.


Driving into Japan's radiation zone
"This doesn't indicate there is a nuclear revival," said Brahma Chellaney, one of the architects of India's atomic strategy and a fellow at the Centre for Policy Research in New Delhi. "Had Fukushima happened two years later, the renaissance may have been underway. But if (the nuclear industry) was hoping for a real revival, you can safely say this won't happen now."

Political fallout

The shockwaves from the Fukushima plant disaster shook German politics, which could have economic implications far beyond the nuclear industry as Germany -- the largest economy in Europe -- attempts to steer the eurozone out of its debt crisis. Chancellor Angela Merkel's Christian Democrats suffered a historic loss to the Green Party during a key state election in Baden-Württemberg, a traditional stronghold for Merkel's party.

The elections came two weeks after the Japan disaster and the defeat was attributed in large part to nuclear fears in the wake of Fukushima and Merkel's pro-nuclear credentials. (Merkel temporarily shut down seven of the nation's 17 reactors and talked about an "exit strategy" from nuclear power in the week between the Japan temblor and the state elections; critics accused Merkel of flip-flopping to reflect a shift in opinion away from nuclear power.)

The political hot potato playing out in Germany can be expected elsewhere as aging reactors come up for extension of licenses or replacement in the U.S., the UK and Japan. The average age of the world's 443 nuclear reactors is 25 years, according to the World Nuclear Industry Status Report.

"In the next 10 years, nuclear power will face enormous public pressure in large democracies like the U.S. and India," said Chellaney, a nuclear energy proponent.

China, by far, has the largest number of plants planned with 27 reactors currently under construction, followed by 11 in Russia, and five apiece in India and South Korea, according to the International Atomic Energy Agency (IAEA). Beijing announced that China would temporarily suspend construction of new plants pending review of the Fukushima incident, but few analysts believe China will scuttle planned reactors.

"The countries that are going to do big builds ... have said loudly and clearly, we are not backing down from nuclear energy," said Margaret Harding of the American Nuclear Society, a group for nuclear industry professionals.

Fear factor

Nuclear power has had an uphill climb in public perception since the 1945 explosions over Hiroshima and Nagasaki at the end of World War II first put the word "atomic" onto headlines across the globe.

"Radiation in particular is a scary thing -- we can't see, we can't touch it, you can't look at the ground and know its there," said Harding, a former vice president of engineering at GE Nuclear Energy who now advises companies on nuclear industry issues.

"(Nuclear power) gets conflated in people's minds with weapons," Harding said. "The fact that the first controlled nuclear plants were to run submarines and other military secrets, there is a web of secrecy as to what you can talk about, which adds to the mystique."

While the devastation in Fukushima is "horrible," Harding and other nuclear proponents argue that nuclear crises aren't being judged by the same yardstick as other -- and statistically more deadly -- industrial disasters. "Look at Bhopal: thousands of people died there -- did people walk away from chemical engineering?" said Harding, referring to the 1984 Union Carbide chemical plant disaster in India.

Radiation fears slow Japan's economy
There were no deaths at the 1979 Three Mile Island crisis in the U.S. A 2005 report from the World Health Organization said as many as 4,000 people may die of radiation exposure from the 1986 Chernobyl disaster in Russia, although fewer than 50 deaths were directly attributed to the disaster.

"The numbers don't lie, coal kills millions every year" through air pollution, said Michael Shellenberger, head of the Breakthrough Institute, a think tank that aims to modernize liberal thought, at Fortune's Brainstorm Green conference last week in California.

Green nukes

When Harding moved to California in 1981, the young nuclear engineer attended a meeting of the Sierra Club, the environmental group. "When they found out what I did, they kicked me out," Harding recalled.

In the past decade, however, many environmentalists have embraced nuclear power as a better alternative than coal and gas-fired plants to reduce greenhouse gas emissions. France, for example, gets 75% of its power from nuclear plants -- the highest ratio in the world, according to the IAEA. By comparison, the U.S. gets just under 20% of its power from nuclear, although it has the most reactors in operation -- 104 reactors, nearly double the number in France.

"France's advance in terms of nuclear and hydraulic energy generation (allows) the country to maintain its emissions at the same level as they were in 1990," said Sabine Mezard, a spokesperson for French energy giant EDF.

Still, the early promise of nuclear energy as a cheap, clean form of energy has never materialized. Costs of nuclear power plants can be as high as $10 billion, according to a 2010 report by the CIGI Nuclear Energy Futures Project at Carleton University in Canada. The average construction time is seven years, but with licensing approval new builds often take a decade, Schneider said.

What's the alternative?

Alternative energy production is faster and cheaper, Schneider said. "In the U.S. in 2004, 2% of all new power produced that year came from alternative energy sources ... by 2009, 55% of all new power was from alternatives," Schneider said. "There's no way nuclear could add that much, that fast."

Nuclear power reactors are dependent on government subsidies and loan guarantees to be built, cover costs in case of accidents and assume long-term responsibility for storage of spent radioactive fuel, critics say, which artificially lowers the cost of production.

"These plants are 30-year investments -- it's hard to get the market interested in more than two-year investments, and loan guarantees are not a subsidy," countered Harding of the American Nuclear Society. Government backing of insurance in case of disasters has resulted because "the nuclear industry has had so few accidents, there is no actuarial for insurance companies on which to offer an insurance policy," she added.

Market reaction has been swift against the nuclear industry after the Fukushima disaster. Companies on the Standard & Poor's Clean Energy Index rose on average 17% in the wake of the disaster, while companies on the S&P Nuclear Index fell 8.7%. "We expect a number of impacts from the public and political backlash against nuclear, which could mean the focus switches to renewables," an HSBC report said in March.

Still, no one expects the industry to fade. The U.S., Japan, South Korea, Russia and France have significant nuclear industries with important strategic as well as economic interests, analysts say.

"No one is going to walk away," Harding said. "If the U.S. wants to be a leader in this technology, they've got to be playing in this technology." - (CNN)

piątek, 1 kwietnia 2011

do it

Łoł, prawie półtora miesiąca od ostatniego posta. Co chyba znaczy ze znow sie nie obijam.
Przychodzi taka smutna chwila kiedy czlowiek zdaje sobie sprawe z konsekwencji wlasnych decyzji, lepiej, po prostu z tego ze niektóre chujowe decyzje rzucaja cien na (całe) zycie. Wydaje mi sie ze nie da sie tego uniknąć. Jak obserwuje ludzi dookoła uświadamiam sobie ze jeszcze będzie wiele okazji po których będę mógł, lub nie, wypominać sobie znacznie bardziej brzemienne w skutkach decyzje.

Bardziej mam ochote skonczyc te sprawy ktore juz zaczalem, porządnie rozkrecic pare projektow ktore od zawsze chodza mi po glowie, a pozniej pozwolic sprawa potoczyc sie troche swoim rytmem. Jest podobno jakas tam równowaga ktora zawsze musi zostac zachowana, nic we wszechświecie nie ginie. Wiec teoretycznie poddanie sie czynnikom zewnętrznym juz samo w sobie jest akcja. A jeszcze wpływanie na to w czasie rzeczywistym... .

Nepal, Ekwador, Peru, Edynburg, Cameron... któraś bomba musi wybuchnac zeby dac troche energii i pary do działania. Studia trzeba zrobic, mniejsza o to gdzie i jakie. Trzeba.

Jest tak dziwnie jak jeszcze nigdy nie bylo, masa zmiennych daje dużą dozę niepewności ktora na dluzsza mete nie jest przyjemna. Czekanie, czekanie... . W podroży sie nie czeka, decyzje podejmuje sie caly czas i wszystkie sa dobre. Taka dygresja.

Cytując klasyka

Cos sie konczy, cos sie zaczyna.

sobota, 19 lutego 2011

Równia w Karkonoszach

Posucha i pustka nie dla tego, że nie ma tematów do pisania i chęci, ale cholera. Żeby napisać tekst w miarę spójny trzeba temu poświęcić dość sporo uwagi, a z tym ostatnio ciężko. Można też pisać od ręki, ale to chyba mija się trochę z celem tego bloga. Spróbuję więc czegoś nowego i po raz pierwszy wrzucę zdjęcia.

Dlaczego zdjęcia? Z prostej przyczyny, pojawiła się dość interesująca pstrykawka pod ręką. W żądnej mierze nie czyni to fotografa, ale motywuje do zabawy. Efekty poniżej. Będzie parę odsłon tego wyjazdu.

Wyjazd trzy dniowy, w Karkonosze. Trzy osoby. Lekko ponad 40km górami, dwa noclegi w Odrodzeniu, mnóstwo śniegu, piękna pogoda.

Ponieważ nie mam pojęcia o fotografowaniu, chętnie wysłucham jakichkolwiek uwag. Pierwszy rzut:

















niedziela, 26 grudnia 2010

Święta 56' po północy

Wigilia przyszła niespodziewanie, szybko choć przyjemnie przeszła. Święta jeszcze trwają, jest czas dla siebie, rodzina się zjechała. Kościoły uroczyście wystrojone. Tak i jest biało, co też rzadko się w ostatnich latach w tym okresie zdarza.

Miałem dziś okazję spędzić większą część dnia w nieco innej świątecznej scenerii. Ciemne gęste lasy, wszystko przykryte grubą warstwą białego śniegu. Zamiecie nawiewające śnieg na leśne drogi i jednocześnie inny śnieg z nich zdmuchując. Nawisy, zaspy. Wszystko poprzecinane sarnami spacerującymi wzdłuż, czasem i w poprzek drogi. Często samymi sarnimi oczami które błyszczą się odbijając światło w borach. Jeleniowate te notabene, są do tego stopnia oswojone z samochodami, że lubią wyskakiwać przed samą maską. Nie mogę też zapomnieć o roli nieprzerwanie pruszącego śniegu. I temperatury spadającej ze wzrostem godziny, która trochę jak lakier do włosów utrwala całą scenerię. A całość skomponowana tak dobrze, że bez grającej radiowej Trójki można by równie dobrze znajdować się w Kanadyjskiej tajdze.

Wszystko wokół wspaniałej kobiety, Kaszubskich bali i Forestera dzielnie stawiającego czoła wszelkim lodowo-śniegowym przeszkodom. Wspaniały świąteczny dzień i czas.

piątek, 24 grudnia 2010

Święta 46' po północy

Pieprzy mnie WikiLeaks ostatnio. Idą święta, są komercyjne, bo świat jest komercyjny. To już chyba nie dziwi. Natomiast co roku coraz więcej osób porusza tą świąteczna filozofie. Widzi każdy że choinki i kolędy są na dwa miesiące przed świętami. Mikołaje są wszędzie i prawie każdy już, lubi zauważać wciąż na nowo, że coś tu chyba jest nie na miejscu. Takie czasy.

Doszło do tego, że nawet cały sztuczny pion marketingowy zauważył, że długo nie pociągnie się reklamy na całym tym gównianym plastiku. Dlatego dla podbudowania atmosfery domowych i rodzinnych świąt, podczas czytania opisów ipodów i nokii leci Cicha Noc. Nienormalne to, ale nie udaje się przynajmniej, że sfery sacrum nie ma.

Byłem parę dni temu w galerii handlowej, jak każdy chyba. Prezenty, szał, zakupy, pieniądze te sprawy. Czekałem przed wejściem do toalet na dziewczynę mą. Obserwowałem biernie, beznamiętnie z pozoru scenę pewną. Sprzątaczka galerii tej, jak wywnioskowałem po uniformie, wyrzucała z łazienki starszego mężczyznę. Nie był on zwykłym niemile pachnącym ochlejusem, jednak bezwonnie wyczuć można było pewną aurę która wskazywała, że rzeczywiście nie przyszedł on kupić prezentów.
„Weźcie sobie wsadźcie te wszystkie kolędy w dupę!” krzyczał mężczyzna kiedy w tle leciały po kolei wszystkie tkliwe wigilijne utwory. Chciał się umyć, nie chciał zostawić pieniędzy, trzeba było go wyrzucić. Dawno nie słyszałem takiego żalu i goryczy w głosie, coś niebywałego jak to brzmiało. Chciał tylko chwilę spędzić w tej cholernej łazience.
Skierował się do wyjścia, krzycząc na odchodne. Za nim ruszyło już dwóch rosłych ochroniarzy którzy mieli dopilnować dzieła zepsucia i kurestwa na tle tkliwych wigilijnych kolęd.

Wesołych Świąt!

niedziela, 28 listopada 2010

WikiLeaks

Znów dłuższa przerwa. Obserwuję, że jest bezpośrednia zależność pomiędzy ilością obowiązków a ilością wpisów na blogu. Tak jak myśli nigdy nie brakuje, przelanie ich na klawiaturę wymaga odrobiony spokoju i czasu którego naturalnie brakuje.

Od dłuższego czasu zastanawiałem się kiedy przyjdzie chwila w której instytucje rządowe będą terroryzowane,delikatniej-szantażowane przez jednostki trzecie. Tak jak prywatne wycieczki pomiędzy politykami czy partiami są społeczną normą, wyciąganie brudów, osławione haki, "dziadek z whermachtu" żeby daleko nie szukać. Wzajemne międzypaństwowe oficjalne kłamstwa i manipulacje- jak reakcje całego świata na Smoleńsk, czy obecna sytuacja nazwijmy to Koreańska.

Zawsze działania te nie zagrażały bezpieczeństwu czy równowadze w skali globalnej. Przede wszystkim dlatego, że nad bezpieczeństwem tym czuwają setki tysięcy militarnych, dziesiątki tysięcy urzędników, tysiące rządzących, i setki ściśle tajnych.

Ilość czynnika ludzkiego jest jednak tak olbrzymia, że skutecznie uniemożliwia działanie bez błędów (nie licząc może terroru sytemu jak w komunizmie, totalitaryzmie). Czynnik ludzki jest na tyle zawodny, a komunikacja i technologia na tyle niezawodna, że bańka tego fałszu informacyjnego w końcu musiała pęknąć.

Pęka od dłuższego czasu za pośrednictwem WikiLeaks gdzie niestrudzeni obrońcy prawdy ujawniają wszelkie działania polityczne głównie USA z którymi się nie zgadzają. Fałszerstwa, kłamstwa, morderstwa, nazwiska, daty, liczby, kwoty, wszystko. Dla normalnego człowieka zamieszczane tam materiały są bezwartościowe, dla polityki mogą być niezwykle brzemienne w skutkach. I tak fałszerstwa, kłamstwa, morderstwa, nazwiska, daty, liczby, kwoty, które często przez mniejsze zło i poświęcenia utrzymują równowagę, zostają ujawnione, tylko i wyłącznie szkodząc. W imię czego? Opamiętania całego świata? Patrzę ale nie widzę potrzeby dodatkowego niepotrzebnego chaosu w dobie permanentnych konfliktów.

Zastanawiałem się kiedy postęp technologii i liberalizacji umożliwi anonimowym jednostką wpływać na ważne decyzje globalne decydujące o losach wielu ludzi. Miało to miejsce w przypadku hakerów czy oszustów finansowych, czasem w niewyobrażalnej skali jednak nigdy nie zagrażającej bezpieczeństwu narodowemu. Teraz za pośrednictwem WikiLeaks dzieje się to oficjalnie i publicznie.

Ponieważ chwila ta nadeszła, pozostaje mi zastanawiać się czy jedna anonimowa osoba podejmie się odpowiedzialności za tak brzemienne w skutkach decyzje. A tego dowiemy się niedługo.

poniedziałek, 11 października 2010

Jest dobrze, naprawdę dobrze

Miasto dziś jakoś inne niż zwykle. Trochę miasto duchów. Taka przedwojenna mroźna Praga. Puste ulice, światło latarni rozpraszane przez lekką mroźną mgiełkę. Mroźno i rześko, uwielbiam odkąd nie mam problemu z migdałami.

Kocham tez życie studenta, dzisiaj jeden wykład. Później wykład z życia. Tawerna politechniki z naprawdę ciekawymi ludźmi, świecące słońce jeszcze w normalnym tshircie. Jedno piwo, drugie, trzecie, piąte. Ciekawa dyskusja o polityce.

Próba Trzynastej, jak zwykle największe stężenie "kurw" w powietrzu. Dużo pozytywnej energii, wspólne plany, masa muzyki.

Jedna z bardziej konstruktywnych rozmów ostatniego czasu, może nawet życia? W zasadzie monolog ale dający do myślenia każdej ze stron. Szybki rachunek dotychczasowego życia, wszystkich planów, wszystkich narzędzi i marzeń. No i ona.

Dominiaknie tez bardziej twórczy niż dotychczas, jakiś mały przełom. Znów nowa jakość.

A jutro wolny dzień. Choć pełen już zaplanowanej pracy... . To ta chwila kiedy człowiek mimochodem robi sobie życiowy rachunek sumienia i dochodzi do wniosku, że w zasadzie wszystko się dobrze układa, wszelkie punkty realizuje, ma plan i jest z tego wszystkiego do cholery strasznie zadowolony.

środa, 29 września 2010

Świat zwariował

Europa chce być rozwiązłą prostytutką, neopoganką i eko-terrorystką... . Zastanawiam się gdzie jest granica, jak bardzo można zgłupieć żeby jeszcze oddychać? Paradoksy powstają w wyniku rozmycia rzeczy dobrych i złych. W ten sposób za klapsa rodzic może być sądzony (co jednostkowo zdarza się na porządku dziennym), równocześnie jednak przymyka się oko na niejednostkowe wykrajanie po kawałku człowieka z macicy.

Zastanawiająca jest też prostytucja. Podobno jeden z najstarszych zawodów świata, obecny w każdym miejscu na globie. Hydraulika może nie być, prostytutka znajdzie się zawsze. I przy pełnej społecznej akceptacji prostytucji, jej powszechności i dostępności czynność ta nadal umiejscowiona jest w szarej strefie poza prawem. Automatycznie nasuwają mi się argumenty za prawnym ujęciem prostytucji i opodatkowaniem jej w tak jak każdy inny zawód, bo zasadniczo mechanizm jest taki jak w przypadku każdej innej usługi. Klient-usługodawca-usługa-pieniądz. Olbrzymie wpływy do budżetu państwa. Czego kosztem?
-Córcia kim chcesz zostać jak dorośniesz?
-prostytutką mamo!
Słyszałem też argumenty jakoby zalegalizowana prostytutka miała być synonimem zniewolenia kobiety. Z zasady uważam, że prostytutka nie jest synonimem niczego czego mężczyzna może szukać w kobiecie,a jedynie odpadkiem tejże znajomości. Dlatego pytam serdecznie drodzy państwo, kto pierwszy ma ochotę zacząć utożsamiać się z PROSTYTUTKAMI?

Dywagując dalej, jeżeli można opodatkować przyałtostradowe lekkie panie to dlaczego by nie nałożyć podatków na Kościół? W końcu też stary jak świat i też działa w szarej strefie. Różnica jest jednak zasadnicza, Kościół stara się polepszać rzeczywistość i czynić to na skalę tak lokalną jak i globalną, prostytutki zaś po kres świata zawsze będą spełniały marginalną rolę w funkcjonowaniu owej rzeczywistości.W mojej opinii jednoznacznie pozycjonuje to obydwa tematy na moralnej drabinie społeczeństwa. Powiem więcej, na owej drabinie trzymając je daleko od siebie. Tak jak daleko trzymają się się od siebie końce minispódniczek i sutann.

Tak więc gdzie jest granica. Jak bardzo można zgłupieć żeby jeszcze oddychać? Jak długo można starać się dostrzec mądrość w głupocie?

sobota, 18 września 2010

Tęcza w dwóch wymiarach

Dziś u dziadków, Mała pokazała mi swoją nową teczkę papieru samoprzylepnego i naklejek. Okładka przedstawia przekolorowe niebo - od krwistej czerwieni przy horyzoncie, przez róż i fiolet, aż po błękit na górze. Nad łąką lata też Calineczka. Śmiałem się w duchu o tym kolorowym świecie dzieci.

Wracając do domu autem Mała siedząc w foteliku stwierdziła, że niebo wygląda tak jak to na obrazku. Staraliśmy się doszukać któregoś brakującego koloru, jednak były wszystkie. Tym razem mój duch z powaga spojrzał na kolorowy świat dzieci.